De oorsprong van de Eiffeltoren en zijn transformatie tot wereldicoon
De Eiffeltoren ontstond als sterproject van de Wereldtentoonstelling van 1889. Een structuur van smeedijzer bedacht door het team van Gustave Eiffel en gebouwd tussen 1887 en 1889 ter viering van de honderdste verjaardag van de Franse Revolutie. Zijn silhouet, een grote metalen 'A', brak met de traditie van steen en baksteen, waardoor de structuur zelf de hoofdrolspeler werd en het potentieel van moderne techniek aantoonde.
Ingehuldigd op 31 maart 1889 (open voor het publiek op 6 mei 1889), bereikte het de oorspronkelijke 300 m en met antennes is het nu ongeveer 324 m, dominerend over het Champ de Mars en de lucht van Parijs. Hoewel zijn lijnen aanvankelijk kritiek uitlokten, werd het al snel een symbool van innovatie en van de stad.
Tijdens de 20e eeuw bleek de toren nuttig en veelzijdig. Het diende voor telecommunicatie en radio-uitzendingen, en huisvestte beroemde reclameverlichtingen zoals die van Citroën tussen 1925 en 1934.
In de loop der tijd werd het een van de meest bezochte monumenten ter wereld. Vandaag de dag is het mogelijk om de lagere niveaus tot de top van de Eiffeltoren te bezoeken. En als je de Parijse ervaring wilt voltooien, is er niets beter dan het te combineren met een ontspannende cruise over de Seine.